Dit jaar 10 jaar geleden beging een Nederlander een massamoord in Irak. Omdat de dader een speciaal pakje aanhad, een bijzonder wapen gebruikte en luisterde naar stemmen die niet alleen door hem te horen waren, is de kans 0 dat deze man -van wie ik vermoed dat hij bij mij in deprovincie woont- voor zijn daad vervolgd wordt.
Maar het is nog erger, als journalisten als Jip van Dort geen onderzoek hadden gedaan, dan 'haben wir es nie gewüsst'.
Jip van Dort - Hawija de verwoestende werkelijkheid van onze langeafstandsoorlog tegen IS
Het boek is wat mij betreft wat overgestructureerd door dat keer op keer wordt aangekondigd wat gezegd gaat worden, dan wordt het gezegd en dan wordt in de conclusie herhaald wat gezegd is.
En kleine ergernis over een stijl die het allemaal ook erg leesbaar houdt, neemt niet weg dat ik dit ook verplichte kost vind.
Er wordt goed uitgelegd hoe gevaarlijk en dodelijk oorlog voeren op afstand is, hoe de politiek en militairen verantwoordelijkheden eerst wegorganiseren in coalities, samenwerkingen etc. en daarna verzwijgen, bagatelliseren en niet herinneren. (Rutte)
Er zijn interviews met politici èn de advocaat die probeert iets voor de slachtoffers probeert te bereiken. De militaire daders blijven anoniem zwijgen.
